“Sede”: Marcos e Alexandre, director e actor

Sede nace como un proxecto de Fin de Carreira “presentable”. Para Alexandre é “unha posta en escena da obra de teatro de Marcos coas ferramentas adquiridas. Necesitaríamos unha preestrea e máis funcións para que aspirara a ser un espectáculo”, explica Alexandre Couceiro. Marcos Grande, autor da obra teatral, asinte. “A estrea do espectáculo debería ser sempre un punto de inflexión. Non é un final. Enfrontate co espectador e a partir de ai modificas cousas…”, reflexiona de novo Alexandre.

“O unir un proxecto de Dirección cun de Interpretación xurde o problema de que non só actúo como actor senon que son unha persoa a examinar. Vivo asi unha presión e debo cumprir cuns requisitos e adaptar o proxecto de Marcos ó meu proxecto”, comenta Alexandre. “”Sí, o personaxe non estaba diseñado para un actor que se examinaba. O personaxe máis miudo era el. Tivemos que amplia-lo o máis posibel, dentro dunha dramaturxia miña moi limitada”, explica Marcos Grande.

Marcos Grande inspirouse na experiencia de Teodor Gericault e o seu cadro “A balsa da medusa”. “Interesabame a historia -aclara Marcos-. Gericault viviu un naufraxio e o obsesionou. Quería representa-lo con tódala súa crudeza, facer un cadro sobre unha escena real. Cando as víctimas foron ve-lo desmaiaronse pola súa realidade. Ademais inspirei-me na fotografía de Kevin Carter e a historia do fotógrafo. Mostra unha nena somalí a gatas na terra observada por un buitre. El era somalí, fixo a foto e marchou. Non fixo nada. Despois de receber o Pullitzer no 94 preguntaron-lle por iso e ós tres meses el suicidouse”.

“Centrei a dramaturxia na obsesión dun home que quere conseguer unha obra de arte que plasme a crudeza dunha escena, pero é capaz para face-lo de infrinxir calquer norma ou valor humano”, continua Marcos Grande. A peza conta con catro personaxes, liña de acción e non ten postdrama, explica o director.

Sede

Marcos: Home, eu diría “Sede, de que?”

Alexandre: Viño.

Dor

M.: Arrepentimento.

A.: Calquera cousa pra sobrevivir.

Vida

M.:… diría “Sede”

A.: Movemento.

Un home

M.: Un mito.

A.: Un home?… desexo.

A historia

M.: Algo no que se pode facer trampas e que se escrebe nos ordenadores.

A.: Camiño.

Actor

A.: Ja, ja.. Mundo, mundo. Un mundo de cousas…

Director

M.: Alguén que quere facer todo pero necesita valerse de tódolo mundo.

About follasvolandeiras

Boletín da Escola Superior de Arte Dramática de Galicia. Palabras clave: teatro, escena, acción, dramaturxia, dirección, espectáculo.
Estas entrada foi publicada en Acontecementos coas etiquetas , , , , , , , , , , , . Ligazón permanente.

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s